Steun uit onverwachte hoek
In maart 2012 kwamen we in contact met stichting Willemina Kempeneers. Via een onverwachte weg werden we gevraagd wat projecten voor te stellen. Na het versturen van deze projecten kwam er een gesprek. Dat was een heel bijzondere ervaring. De stichting die de volledige naam Protestants Christelijke Stichting ter bevordering van pro-life activiteiten “Willemina Kempeneers” draagt gaat ons steunen voor een periode van drie jaar!
De komende jaren krijgen we steun voor de activiteiten van een verpleegkundige in het kader van het project Bureau voor sociale raad en bijstand (hulp aan arme gezinnen). Ook krijgen we voor dezelfde periode steun voor het uitbreiden van het aantal gezinnen.
Dat betekent voor ons een welkome steun, uitbreiding van het aantal gezinnen wat we kunnen helpen en het bieden van primaire medische zorg. Dat zijn dingen die op ons “wensenlijstje” stonden en nu gerealiseerd worden met de steun van deze stichting.
De Protestants Christelijke Stichting ter bevordering van pro-life activiteiten “Willemina Kempeneers” heeft als doel: initiatieven te ondersteunen die zich richten op de beschermwaardigheid van het leven.Bij deze ondersteuning richt zij zich in hoofdzaak op kleinschalige (particuliere) projecten. Zij ontplooit zelf ook activiteiten om de beschermwaardigheid van het leven onder de aandacht van een groter publiek te brengen.
De Stichting is in 1993 opgericht. De voorzitter van de Stichting was mevrouw Nel Kempeneers (inmiddels overleden), een dochter van de in de stichtingsnaam vernoemde Willemina Kempeneers. Nel, heeft jaren gewerkt als bedrijfsmaatschappelijk werkster bij een grote landelijke bankonderneming.
Na het overlijden van haar vader in 1981 is zij in 1986 met VUT gegaan en heeft daarna haar moeder verzorgd totdat deze in 1989 ook kwam te overlijden. Juist in deze tijd kwamen abortus en euthanasie sterk onder de aandacht in Nederland.
Het primaire doel van Nel was om met geld uit de nalatenschap van haar ouders zelf een hospice op te starten om op deze wijze uiting te geven aan haar grote ongerustheid rondom onvrijwillige levensbeëindiging en de beschermwaardigheid van het ongeboren leven. Dit alles gericht op de normen van de Bijbel als Gods onfeilbaar Woord.
Het hospice is er nooit gekomen doordat Nel een langdurige ziekenhuisopname moest ondergaan en daarna de kracht niet meer had om dit ideaal te verwezenlijken.
Wel is toen in 1993 bovengenoemde stichting opgericht die jarenlang vele hospices financiële ondersteuning heeft mogen verlenen.
We zijn het huidige bestuur dankbaar voor het besluit om de komende jaren steun te geven aan kinderen en families in arme en schrijnende omstandigheden.
